En toen werd ik tijdens een saaie vergadering opeens gebeld of ik halsoverkop wilde komen spelen bij de 3FM Freaknacht. Daar moest ik eens even heel goed over nadenken, voors en tegens afwegen….. nee, grapje. Natuurlijk niet. We stapten direct in onze bolide en haastten ons naar Hilversummie. Daar maakte ik een heleboel selfies met het 3FM-meubilair (kijk maar op instagram), want het is toch een dingetje: de eerste keer live op 3FM. We speelden drie nummers, waaronder Huilend Naar De Club, dus die staat tot nadere auteursrechten-orde weer op youtube.
Oh ja, tijdens de nummers kwamen er een heleboel apps binnen op de 3FM-stream, waaronder een paar huwelijksaanzoeken en een anonieme leerling die opbiechtte mijn album heel vaak te draaien. Hartjes. Plus: binnenkort komen we terug, als de volgende single uitkomt!
Yes, bitchez, het is zover! De Enige Ekte Eerste Officiële Single is een feit! Nou ja, de meesten van jullie zullen deze pokoe al kennen, het is namelijk gewoon Voorbeeldfunctie, die liedje van mijn album. Maar: nu ik een management en een plugger en al dat soort officiële mensdingens heb, is het natuurlijk allemaal een stuk officiëler. Dat wil zeggen: als het goed is kunnen jullie Voorbeeldfunctie vanaf deze week beluisteren op radio, televisie en TMF9 (als je een teletijdmachine hebt, dat is).
EN! Er is ook een clip! Mijn kersverse echtgenoot deed knutselen met polygoonjournaalbeelden van mensen met een voorbeeldfunctie door de decennia heen (en roze streepjes), en dat deed ‘ie best goed, al zeg ik het zelf. De clip gaat exclusief in première op Gobsmag. Klikkerdeklik, kijkerdekijk.
En oh ja: win een promosingle op Pannenkoekers!
Tot zover dit nieuwsbulletin. Zegt het voort! Ik hou van jullie, roze poedeltjes.
XX!
Elke muzikant heeft een bijbaantje. Muziek maken is namelijk een hobby. En van je hobby je beroep maken is slechts voor weinigen weggelegd, zoals je tante vroeger ook al zei. Dus totdat je je eerste stadionconcert onder de naam Kitsch met een grote K uitverkoopt, zal je een paar dagen per week een ‘echt’ beroep moeten uitoefenen. Dat is geen ramp, maar er zitten wel een paar haken en ogen aan.
Gisteren speelden we in Velvet-Music Rotterdam, en dat betekent bijna het einde van de instore-tour. 24 mei spelen we nog in Sounds Venlo, dat wordt officieel de laatste-laatste. Drie maanden en 15 platenzaken verder kan ik wel zeggen dat ik een soort van ervaringsdeskundige ben geworden, daarom hier een mini-handleiding Instore-Touren.
Iedereen heeft een mening over docenten, maar docenten moeten vooral “lekker zichzelf zijn” voor de klas, schrijft Lianne de Ree in De Volkskrant, in een stuk dat schittert in nietszeggendheid. Waar je als docent elke gelegenheid zou moeten aangrijpen om stelling te nemen, volstaat De Ree met de conclusie dat je het als docent nooit perfect doet, omdat elke leerling nu eenmaal anders is.
Gisteren deden we Merleyn, en bandvriend van het eerste uur Marcel Krijgsman schoot backstage en tijdens de soundcheck mooie plaatjes. Seriously: als ik geld had zou ik het op hem gooien. Voor nu moet hij het doen met een heleboel hartjes.
Voor nu: kijk mee hoe ontzettend rock ‘n roll we zijn… not. We drinken ijsthee en lezen boeken over dooie kunstenaars (nou ja, Bram dan), knutselen aan dingetjes in ProTools (Erik & Thomas de Geluidsman), en hangen op facebook (ikke). Oh ja, en we knuffelen.
Bram en Erik kunnen er niet meer onderuit: ze horen bij mijn band. Dat is nu vastgelegd op foto. Ik hou van deze mannen!
(foto’s door Jos van den Broek)
Vrijdagavond speelden we in Tilburg. Net voor onze set begon, kwam de band binnen die de afterparty zou verzorgen. Jongens van een jaar of twintig, of zelfs niet eens, met koffers vol laptops en synths. Ze schudden ons de hand en keken ons wat jachtig aan. Of hoe moet je anders een ietwat ongefocuste en nerveuze oogopslag omschrijven? Ik vond het wel schattig, ik dacht nog: het zal hun eerste optreden wel zijn.
Ik had jullie clipjes beloofd. En clipjes ik geef jullie. Deze pokoe maakte ik met Marco Martens, aka Macronizm (en om helemaal ingewikkeld te doen: aka De Nuance, wanneer hij samenwerkt met Royal with Cheese). Hij vroeg me om mee te werken aan een track. Ik zei: da’s goed, maar dan wil ik wel rappen, want ik wil niet eindigen als Dido (die ene die bekend werd omdat ze overal refreintjes mocht inblèren). Ik vind het supertof dat Marco deze collab heeft aangedurfd, want hee: ik was geen rappert dus hij had geen idee waar hij ja tegen zei.
3voor12Utrecht/Radio 18 februari 2014 (luister)
3voor12Utrecht 20 februari 2014 (lees)
Ik moet iets opbiechten. Toen ik 15 was, was ik fan van Kane. En niet zomaar fan: ik was idolaat. Het was toen al niet zo cool om fan te zijn van Kane. Zeker niet als je er, zoals ik, prat op ging alto te zijn, en je je doorgaans bezighield met luisteren naar Radiohead en het aanbidden van dode helden als Jeff Buckley en Kurt Cobain, en het schilderen van spinnenwebjes en traantjes onder je ogen met eyeliner.
