Heel erg kort
Aafke Romeijn (1986) is muzikant, journalist & schrijver. Haar kat heet Henk.
Iets langer
Dikke beats, messcherpe teksten en analoge synthesizers: Aafke Romeijn (1986) is de ongekroonde koningin van de Nederlandstalige electropop. Denk: Spinvis meets Daft Punk meets Peaches, en je komt al een heel eind in de richting. Misschien ken je haar van Alles Went, het hipsterliedje dat ze met Sef maakte, misschien heb je haar voorbij zien rennen op twitter: Aafke is nooit bang om het achterste van haar tong te laten zien. In april 2018 kwam haar debuutroman Concept M uit bij De Arbeiderspers, in mei 2019 verscheen haar nieuwe album M, de sountrack bij het boek.
Haar kat heet Henk.
Lang
Ik werd geboren in 1986, in Overasselt. Zelf zeg ik dan altijd: “Da’s bij Nijmegen.” Al vrij snel begon ik pogingen te ondernemen om muziek te maken. Zoals hier, mijn moeder probeert mij en mijn zusje de grondbeginselen van het pianospel bij te brengen:
Hippe jurk ook, inderdaad. In ieder geval: ik switchte al snel naar de harp, en hield het harpmeisjes-bestaan vol tot de vierde klas van het gymnasium. Al sinds de basisschool maakten Sarah Thorn Leeson & ik plannen om een punkband te beginnen, en nu was de tijd rijp. Enige puntje: Sarah speelde viool, ik harp. We misten dus enige essentiële band-onderdelen. De eerste jaren heette onze punk-act “Henk!” en maakten we lieve piano-en-tweestemmige-zang-liedjes. We zagen er ongeveer zo uit:
We voegden Marlein Lemmens (drums) en Annemiek Schilpzand (gitaren) toe aan onze line-up en begonnen iets hardere muziek te maken.
Na de eerste optredens, die nog lekker onhandig oogden en klonken (we hebben de opnames, maar geven ze over een jaar of tachtig pas vrij) veranderden we onze bandnaam in Mister Blue Sky. We gingen ons bovendien een beetje professioneel gedragen, hulden onszelf in secretaresse-outfits, en wonnen zo in 2007 de Roos van Nijmegen.
Ondertussen haalde ik mijn eindexamen en ging Nederlands studeren, in Utrecht. In 2005 won ik met een mijn compositie Blitz de compositiewedstrijd “Op weg naar het nieuwjaarsconcert” van de Vara, en stond ik op 1 januari in het Concertgebouw met het Nederlands Blazersensemble. Dat vond ik zo gaaf dat ik besloot om Compositie te gaan studeren aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Daar schreef ik voor allerlei bezettingen, en maakte ik mijn eerste rockopera. Ondertussen ging ik aan de slag in het theater, en maakte onder andere de muziektheatervoorstelling Lucifer, met regisseur Karina Kroft voor het Korzo Theater, waarvoor ik de muziek schreef en waarin ik ook een rolletje speelde, met een boompje.
In 2009 ging ik aan de slag als docent Nederlands op een gymnasium in Utrecht, en begon weer te schrijven.
In 2010 besloot ik om al mijn pianoliedjes eens op te nemen. Wat begon als een uitprobeersel groeide binnen een paar maanden uit tot Stella Must Die!, mijn debuutalbum. In het najaar van 2011 kwam de plaat uit, e leverde een hoop aandacht en optredens op. In het voorjaar van 2012 nam ik de laatste Stella’s op en bracht ze uit als EP bij Norwegianism Records (Stella – The Cold Case EP), een project dat ik financierde door crowdfunding.
Na een druk 2012 (een tour door de UK, een propvolle Popronde-tournee), stond 2013 in het teken van mijn tweede album. Het heet CHIN. IND. SPEC. REST. en staat boordevol Nederlandstalige electro. Op 15 december 2013 presenteerde ik mijn tweede album in Theater Kikker (Utrecht).
In 2016 volgde een tweede Nederlandstalige album, Je Doet Je Best Maar, bij V2 Records. Voor dit album werkte ik samen met grafisch kunstenaar Harmen Liemburg voor het artwork, en Bas Kosters voor aankleding van de liveshows. Het album zelf heb ik gemaakt met zoveel mogelijk oude synthesizers, een nieuwe hobby.
In 2016 kreeg ik, na de release van Je Doet Je Best Maar, een dochter. Grootste feestje ooit! Meteen daarna ben ik de studio ingedoken, en maakte de EP Anders Nog Iets. Het nummer Alles Went, dat ik schreef met Sef, werd een radiohitje.
In maart 2017 kwam, net voor de Tweede Kamerverkiezingen, een nieuwe EP uit: Versplintering Op Rechts. Die gaat volledig over politiek. In het voorjaar van 2017 tourde ik door het land met Sef, en stond ik op Noorderslag en Lowlands. Ondertussen werkte ik hard aan mijn debuutroman Concept M, die in april 2018 verscheen bij De Arbeiderspers. Een lang gekosterde wens, en het boek werd goed ontvangen. Kijk voor alle informatie over Concept M op mijn speciale boeksite.
In 2019 verschijnt mijn nieuwe album M: de soundtrack bij mijn debuutroman, en een album dat ik voor het eerst zelf produceerde. Ik werkte voor het album samen met Spinvis, mijn ouders, mijn zusje en Bram, mijn man. Een bijzonder project. In 2020 komt mijn debuutbundel Leegstand uit, die goed gerecenseerd (en verkocht) wordt.
In 2021 verschijnen het album Godzilla, en de roman 7B, de opvolger van mijn debuutroman Concept M.
Naast alle muzikale en literaire bezigheden schrijf ik regelmatig artikelen en columns voor verschillende media en zit ik in het bestuur van BAM! (Beroepsvereniging voor Auteur-Muzikanten), in de Raad van Rechthebbenden van Buma/Stemra, en ben ik regelmatig in Brussel te vinden waar ik namens ECSA (European Composers & Songwriters Alliance) de belangen behartig van popmuzikanten in heel Europa.