Categorie: Persoonlijk

Mijn dag in gifjes #7

Sinds ik afgelopen zaterdag drie shows op één dag speelde (Record Store Day, krijg je dat) is mijn lichamelijke en geestelijke toestand het beste samen te vatten als KA-POT. Maar goed, 8 maanden zwanger enzo, het schijnt erbij te horen. Laat me het illustreren.

 

anigif_enhanced-buzz-1216-1367681193-0

Lees hier verder! →

Terugkijk van de week #4

Als professioneel tv-junkie spendeer ik meer tijd met mijn Ziggo Totaalpakket dan me lief is. Mijn specialiteiten: pulp, docu’s en verder alles wat beweegt en geluid maakt. Speciaal voor jullie presenteer ik ieder weekend de terugkijkbriljantjes van de afgelopen week. Wat moet je gezien hebben?

 

De aanklagers

Joechei! Een combinatie van mijn twee lievelings-tv-dingen: true crime en Coen Verbraak. Verbraak is een kei in het laten shinen van mensen die met passie hun vak uitoefenen. Dit keer ging hij embedded bij het Openbaar Ministerie, waar hij praat met officieren van justitie over hun werk als crime fighters. Niet alleen interviews aan de keukentafel, maar ook beelden uit het veld. Heerlijke televee, weer.

Kijk hier terug.

Schermafbeelding 2016-04-12 om 21.00.04

Witte tentjes-alarm!

Lees hier verder! →

Bril!

Ze waarschuwen je ervoor. Als je bij DWDD zit, check dan na afloop vooral niet de hashtag #dwdd op twitter. Want hoewel het programma dagelijks een miljoen kijkers trekt, trekt het blijkbaar ook een paar honderdduizend haters. Een heel leger van tweeps zit elke dag stipt om 19:00 klaar om werkelijk ALLES wat op DWDD voorbij komt te voorzien van een flinke laag diarree. Het is een hobby, zoals kantklossen en fierljeppen.

Gisteren werd ik halsoverkop ingevlogen om iets te vertellen over Anna Blaman, één van mijn favoriete schrijvers. Tegelijk moest ik een “belangrijke vrouw” uit de lijst van belangrijke vrouwen stemmen. Ik koos voor koningin Wilhelmina, omdat ik carrière maken door overerving nou niet heel geëmancipeerd vind. Dat ter info, je kunt het fragment hier terugkijken. Oh ja, Bénédicte Ficq zat ook aan tafel, en zei gedurfde dingen over Ayaan en plastische chirurgie. Tot zover.

Inmiddels weet je misschien dat ik haters over het algemeen vooral hilarisch vind. Ik beschouw (en lees) ze als een fenomeen ter lering, maar vooral ter vermaak. Dus in de taxi terug naar huis (ja serieus, een taxi. heel decadent en heel erg) check ik lekker tóch de hashtag. En wat blijkt? De #dwdd-haters zijn makkelijk op te delen in een aantal overzichtelijke categorieën. Superhandig! Komt ‘ie.

Lees hier verder! →

Mijn dag in gifjes #6

Ok. Dus ik moest naar het ziekenhuis. Het parkeerterrein was vol én het regende pijpenstelen.

wet cat

Lees hier verder! →

Een studentenhuis in Oss

Tot nu toe is het me gelukt om me niet al te hysterisch te mengen in het vluchtelingendebat. Ik heb geen plaatjes van ronddobberende kinderlijkjes geretweet, heb de trolls genegeerd, en dacht er het mijne van. Tot gisteravond. Ik hield het niet langer vol. Niet het oliekoekdomme beleid van sommige Europese politici raakte me, ook niet de ophitsende uitspraken van Wilders c.s. (gááp, boooring), nee: een paar “bezorgde burgers” uit Oss deden me de das om.

Lees hier verder! →

Nieuwe favorieten

“Hee Aafke, je bent toch op vakantie? Waarom zit je dan een blog te typen over douchegel?” Nou, omdat ik het niet kan laten. SORRY! Ik heb de afgelopen maanden of course weer gewoon geshopt in mijn gebruikelijke tempo, en ik vind niks zo leuk als blogjes typen om mijn nieuwe favoriete beauty/make-updingen met jullie te delen. Gaat ‘ie!

 

M.A.C. Burgundy Times Nine

 

Honey Lust

 

Vorige week speelde ik in Gent. En omdat ik niet voor niks zes uur in de file op de ring van Antwerpen ga staan, besloot ik lekker vroeg te vertrekken en een rondje Gent te doen. Een shoprondje, welteverstaan. Ik had van tevoren vast een beetje gegoogled, en dus wist ik dat er YAY een MAC-winkel vlakbij mijn hotel zat. In het kader van “nu ik hier toch ben” kocht ik daar dit oogschaduwpalet. Ik sleep al jaren met minstens tien losse oogschaduwdoosjes van MAC in mijn tas als ik ga spelen. Dit palet is echt perfect, zeker voor blauw/grijze ogen, vanwege de bruine en paarsige kleurtjes. Ik ben er superblij mee!

Lees hier verder! →

Terugkijk van de week #3

Als professioneel tv-junkie spendeer ik meer tijd met mijn Ziggo Totaalpakket dan me lief is. Mijn specialiteiten: pulp, docu’s en verder alles wat beweegt en geluid maakt. Speciaal voor jullie presenteer ik ieder weekend de terugkijkbriljantjes van de afgelopen week. Wat moet je gezien hebben?

 

Welke boot? DAS Boot.

Deze week maar 1 terugkijktip. Wat? Lui varken! Ja, ja, dat ook natuurlijk, maar eigenlijk viel alles gewoon in het niet bij Das Boot. Mijn moeder vertelde me ooit dat ze die film niet af had kunnen kijken, omdat ze te claustrofobisch werd van dertig stervende Duitsers in een kleine ruimte (en dat drie uur lang), dus echt veel behoefte om de film te kijken had ik tot nu toe niet.

Maar goed, toen kregen we Netflix, en ontwikkelde ik een fascinatie voor alle gruwelijke oorlogsfilms die ooit gemaakt zijn. Dus toen ik deze week zag dat Das Boot was toegevoegd, kon ik het toch niet laten. Mijn moeder had gelijk: wat. een. gruwelijke. film. Maar vooral ook: wat een meesterwerk.

Lees hier verder! →

Mijn dag in gifjes #5

Vanochtend vroeg draaide de baby zich plotseling om in mijn buik. Voor het eerst.

 

kat 2

Lees hier verder! →

Endometriwattes?

Deze maand is het Endometriose Awareness Maand. Endometriwattes? No worries, dat dacht ik ook. Tot ik erachter kwam dat ik het had. En dat was nog niet zo eenvoudig.

Ongesteld zijn is nooit een feestje geweest. De ene maand had ik er meer last van dan de andere. Tijdens goede maanden merkte ik er nauwelijks iets van, tijdens slechte maanden liep ik twee dagen krom van de pijn. Maar goed: dat hoort erbij, ongesteld zijn is voor niemand leuk.

Jaren geleden begon ik echter ook buikpijn te krijgen wanneer ik niet ongesteld was. Vreemd. Ik ging naar de huisarts, liet mijn spiraaltje verwijderen, en even leek het beter te gaan. Maar drie jaar geleden begon het opnieuw: pijnaanvallen. Meestal ‘s ochtends vroeg. Heftige krampen die ongeveer een half uur aanhielden, en dan langzaam weer wegtrokken, waarna ik de rest van de dag uitgeput was. De huisarts stuurde me door naar de gynaecoloog. Een oudere man met een ringbaardje. Daar lag ik dan, met m’n benen wijd, drie co-assistenten om me heen en een gynaecoloog die nog geen minuut inwendig “onderzoek” verrichtte. Terwijl ik daar nog met mijn poes out in the open lag begon hij tegen me te praten. ‘Kijk’, legde hij uit, ‘vrouwen kunnen over het algemeen minder goed tegen pijn dan mannen. Bovendien hebben ze meer stress. Heb je veel stress?’

‘Eh… nou…’, sputterde ik. ‘Ja, ik denk het wel?’

‘Dan moet je daar iets aan doen. Vrouwen reageren heftiger op stress dan mannen. Ze krijgen er vage klachten van, zoals buikpijn.’ Daar moest ik het mee doen. Ik wist niet hoe snel ik mijn onderbroek weer aan moest trekken en weg moest vluchten.

Lees hier verder! →

Buren

‘Kan ik pinnen?’

‘Wablief?’

‘Pinnen.’

‘Wablief?’

‘Met kaart betalen?’

‘Ah, bancontact. Nee, da zal nie gaan.’

 

Hoe lang ben ik nu samen met een Belg? Drie jaar, en ik zal het nooit leren. Hoe meer ik in België kom (mijn record staat op 3x heen en weer in één week), hoe meer ik me bewust word dat ik geen belg ben. En nooit zal worden ook.

Lees hier verder! →