Welk front? Nou, na de totaalhectiek van de tweede helft van 2012 (vier keer spelen per week? I haz it. Drie optredens op één dag? Haz it too) ben ik nu dus terug de studio van Erik Spanjers ingedoken. Even was het spannend, omdat ik bij mijn vorige albums/EP’s altijd volgens het simpele procédé “Piano, zang en eventueel wat leuks nog voor de achtergrondopvullings” heb gewerkt, en ik tot nu toe geen enkele piano heb aangeraakt tijdens het opnemen. Ja, wel de Nord, om leuke midi-dingetjes mee te doen, en synths natuurlijk. Het resultaat: EEN ANDER GELUID. Hier alvast een VOORPROEFJE.
In other words: de komende tijd doe ik het qua optredens iets rustiger aan (maar “iets” maar hoor, blijf vooral die gigs checken), en ga ik me vooral richten op liedjes opnemen. Ja, en iets met een masterscriptie, maar daar heb ik het liever niet over (behalve dat jullie allemaal van harte uitgenodigd zijn te bidden dat tweemaal scheepsrecht is). En daarna? Wereldheerschappij natuurlijk. Met CHIN. IND. SPEC. REST. in mijn achterzak en glitters op mijn gezicht.
Ha Aafke,
Hoorde vanavond je “Vrijdag” op Radio 1 – nogal onverhoeds na een hele dag in de bieb studerend op John Locke – en werd fors geraakt door de tekst en de eenvoudige melodie. Wat een mooie tekst, zo dicht bij de beleving en zonder pretenties. Dank je wel! En toen ik op je site zag dat je in de studio met mijn Beroemde Achterneef Erik werkt moest ik je dit wel even laten weten…
Fijn weekend,
Roy Spanjers