Tag: zwanger

Weemoedmuziek #2: David Bowie

2009.

Paarse Toyota Starlet uit 1996. Ik rij naar een optreden. Gisteren zaten we op de bank en keken we naar de bbc. ‘Van wie is dat nummer’, vroeg ik. Hij moest heel hard lachen. ‘Dat weet je niet?’

Nee, dat wist ik niet.

‘Jezus, soms ben je opeens zo jong.’

Nee hoor, dat is niet opeens. Ik was altijd al tweeëntwintig jaar jonger. Ik bleef hem aankijken.

‘David Bowie’, zei hij uiteindelijk. Hij had gelijk: ik was jong, had dit moeten weten.

Lees hier verder! →

Mijn dag in gifjes #9

Ik krijg veel steunbetuigingen dezer dagen, want het is WARM en de baby past eigenlijk niet meer in mijn buik. Voor wie zich afvraagt hoe mijn bestaan er momenteel uitziet, hier een korte samenvatting.

Ik heb het WARM. Zoals iedereen momenteel.

paris hot

 

Lees hier verder! →

Zwangerschapskleding: tenenkrommend

Dit stuk verscheen op 29 mei 2016 op de website van ELLE.

Toen ik net zwanger was, nam ik me voor vooral niet teveel zwangerschapskleding te kopen. Immers: deze toestand duurt maar negen maanden, daarna kun je alles weer weggooien. En écht veel zin om iets leuks aan te trekken zou ik als waggelende walrus toch niet hebben, zo dacht ik.Wrong. Een week nadat mijn buik uit mijn spijkerbroeken was gegroeid, was ik al klaar met de sweatpants en oversized T-shirts van mijn man. Een fascinerende zoektocht naar leuke maternity-outfits begon. Wat me al snel opviel: zwangerschapskleding is saai. Overheersende tinten zijn grijs, wit en beige. Bijna alles is gemaakt van effen tricot, in de simpelste pasvorm denkbaar (lees: we maken een doodnormaal T-shirt en voegen een meter extra stof toe aan de voorkant). Is er echt niks leukers te bedenken?

Lees hier verder! →

Mijn dag in gifjes #8

Het is zover. Mijn agenda is leeg, de koffers staan klaar, en nu… wachten maar. En wachten, daar ben ik dus niet heel goed in. Al helemaal niet nu ik als een soort immobiele walrus op de bank zit. Mijn dagen zien er ongeveer als volgt uit…

‘s Ochtends word ik om een uur of negen zwetend wakker… en draai ik me nog even om.

 

hugh laurie

 

Om een uur of elf sta ik op, en ga ik maar eens douchen ofzo. Lekker lang, want wat moet je anders.

 

yawn

Lees hier verder! →

NIP-test

Dit artikel verscheen op 21 maart 2016 op de website van Vrij Nederland.

Vanochtend stond er een brief in de Volkskrant, getekend door een aantal BN’ers en een aantal ouders van kinderen met het syndroom van Down. De opstellers zijn bang dat het standaard aanbieden van de NIP-test – die test op een aantal ernstige genetische afwijkingen, waaronder Down – zorgt voor een samenleving waarin mensen met Down niet langer welkom zijn. Het worden ‘mensen die er niet hadden hoeven zijn’, zo wordt er gesteld, terwijl deze groep ‘het leven juist zoveel kleur geeft.’

Lees hier verder! →

8 dingen die ik NIET ga missen aan zwanger zijn

Zo. Nu ik echt biiiijjjjna klaar ben met zwanger zijn is het tijd om de balans op te maken. Zwanger zijn is echt heel bijzonder en gezellig en knus, maar sommige dingen ga ik missen als kiespijn.

1: ‘s Nachts wakker liggen omdat maagzuur je ingewanden wegvreet.

fire

 

2: Henk (de kat) die weer eens “per ongeluk” op mijn buik springt.

cat trampoline

Lees hier verder! →

Mijn dag in gifjes #7

Sinds ik afgelopen zaterdag drie shows op één dag speelde (Record Store Day, krijg je dat) is mijn lichamelijke en geestelijke toestand het beste samen te vatten als KA-POT. Maar goed, 8 maanden zwanger enzo, het schijnt erbij te horen. Laat me het illustreren.

 

anigif_enhanced-buzz-1216-1367681193-0

Lees hier verder! →

Een zwanger weerstation

Regelmatig krijg ik de vraag of ik zwanger zijn nog steeds totaal ruk vind. Logisch, want de eerste drie maanden van mijn zwangerschap vond ik een regelrechte hel. Eindeloos kotsen, depressie, gebrek aan energie: het viel me zo zwaar dat ik niet denk dat ik dat nog eens ga doen. Misschien maakt me dat een zwakkeling of een aansteller, maar echt: ik vond die eerste drie maanden het heftigste dat ik in héél lange tijd heb meegemaakt. Slopend voor mezelf, maar ook voor mijn omgeving.

Gelukkig is er inmiddels een hoop veranderd.

Lees hier verder! →

Roze wolk? Yeah, sure…

‘Ben je blij dat je hier bent?’, vraagt de maatschappelijk werkster van achter haar bureau. Ik knik, veeg tranen weg en probeer het oncontroleerbare trillen van mijn benen te stoppen. Bram houdt mijn hand vast. ‘Je had het je vast anders voorgesteld, of niet?’ Ik knik weer. Het huilen duurt nu al zo lang dat ik er hoofdpijn van heb gekregen. ‘Dat snap ik wel. Je hebt depressieve klachten, lees ik hier. Kun je daar iets over vertellen?’

Lees hier verder! →