Het wel en wee van zet zet pee

Ik werd geïnterviewd voor de september-issue van Elle. De vraag: “Wat is je droombaan?” Ik hoefde niet lang na te denken. “Ik ben fulltime muzikant en journalist, dus mijn droombaan heb ik al.” En dat is ook zo. Ik sta iedere dag met plezier op (en wie me ook maar een beetje kent weet dat dat niet altijd zo geweest is…), en heb elke dag zin om aan de slag te gaan. Ik voel me bevoorrecht, want ik doe precies waar ik zin in heb.

Je voelt een dikke vette “maar” aan komen? Ach, dat valt wel mee hoor… maar zelfs een droombaan vergt aanpassing, in het begin. Laat me de situatie kort schetsen. Ik zit momenteel elke week in de studio, want mijn nieuwe album moet eind september af zijn. Ik ben dus ook elke week nieuwe nummers aan het schrijven. Daarnaast ben ik een artikel voor Vrij Nederland aan het schrijven, waarvoor ik mensen interview, research doe en – vooral – uren typwerk verricht.

Sommigen van jullie weten van de grootse plannen voor mijn volgende tour. Lo and behold: vorige week kreeg ik het goede nieuws dat al die plannen ook daadwerkelijk gaan plaatsvinden. Te gek! Maar na de aanvankelijke champagne kwamen de kriebels. Oeps… ik sta nu opeens wel aan het hoofd van een stichting die werkgevertje gaat spelen voor een heel aantal mensen. Ik ga veel geld beheren, en mensen aansturen. Daar heb ik eigenlijk helemaal geen ervaring mee. Niet dat ik denk dat ik het niet kan, maar het is een hele verantwoordelijkheid. Als ik nog op school had gewerkt en zo’n opdracht had gekregen, dan was ik even naar de koffieautomaat gelopen om een collega te vragen hoe hij of zij het zou aanpakken. Als zzp’er is dat net even anders. Ik heb er onwijs veel zin in, maar ik vind het tegelijkertijd heel spannend.

Vanochtend deed mijn lichaam opeens *poef*! Ik werd duizelig, mijn buik deed raar, ik voelde me niet lekker. Ik baalde, want ik wilde mijn artikel afmaken. Het ging niet. Toen begon ik na te denken, en kwam tot de conclusie dat ik de afgelopen weken (misschien zelfs maanden) elke dag gewerkt heb. Niet altijd evenveel, maar toch. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet schrijf, componeer, interview, of op z’n minst de administratie doe en stapels mails beantwoord. Gek dat ik daar nooit bij stil heb gestaan… Omdat ik mijn werk zo ontzettend fijn vind, heb ik stiekem het gevoel dat ik altijd vakantie heb. Vrij nemen lijkt dan ook overbodig. Dat is een voorrecht, maar vandaag werd ik eventjes met mijn neus op de feiten gedrukt. Dus lig ik nu te chillen op de bank, en doe ik even helemaal niets. Ja, genieten van dit uitzicht. Morgen ga ik weer aan het werk. Of misschien wel overmorgen.

IMG_7449 kopie

Een reactie op “Het wel en wee van zet zet pee”

  1. sven schreef:

    Mijn leraar licht techniek zei altijd dat hij in de afgelopen 40 jaar nog nooit een dag te hebben gewerkt, maar alleen zijn hobby te hebben uitgeoefend. Ik hoop dat ik dat over 40 jaar ook kan zeggen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *