Tag: nieuws
Ik leerde Tom Kestens (ooit Das Pop, nu gewoon Tom Kestens) kennen in Brussel tijdens een conferentie over Europese auteursrechtwetgeving. Ja, echt. Hij liet me een van zijn liedjes horen (Altijd Overal), en ik moest na een halve minuut al huilen. Heel genant, maar ook wel bijzonder. Een maand later besloten we de studio in te duiken, en maakten we Zal Ik Dan.
Een bijzonder liedje, (Mart Smeets zou zich afvragen of hij het mocht zeggen en het dan toch zeggen) over vriendschap en liefde op afstand. Over het moment dat je iemand leert kennen die er eigenlijk altijd al was, en je besluit de sprong in het diepe te wagen. Ik ben echt trots op dit nummer, en ben heel benieuwd wat jullie ervan vinden.
Luister ‘m op SPOTIFY – ITUNES – GOOGLE PLAY
…of gewoon hier.
Om te vieren dat op 8 maart mijn nieuwe EP (Versplintering Op Rechts) uitkomt, én om zoveel mogelijk mensen na te laten denken over wat ze met hun stem doen, organiseren we op 9 maart in samenwerking met de Universiteit Utrecht een groot verkiezingsfestival in Tivoli/Vredenburg: U VOTE.
Tijdens het festival speel ik natuurlijk mijn nieuwe EP, maar ik neem een hoop interessante gasten mee. Wiskundige Ionica Smeets vertelt hoe de regering eruit zou zien als we een ander kiesstelsel zouden hebben, schrijver Emma Curvers duidt de gevaarlijkste groep kiezers (50+) aan de hand van vakantiefoto’s van haar moeder, en Carmen Felix en Tofik Dibi van De Gladiool doen een (ongetwijfeld hilarische) liveblog.
Kom dus allen! Zou ik heel gezellig vinden!
When je partijnaam een beetje lijkt op bReeZahTaAl uit 2002.
“Okee, okee, sorry, Mark.”
Noorderslag zit erop, maar we knallen meteen door! Voordat ik weer groots ga uitpakken, ga ik een aantal shows doen in een bijzondere duo-setting, met Bram. We zullen oud en nieuw materiaal brengen, vermengd met live beats, synths, gedichten, en nog veel meer. Komt allen!
30 jan – Bar Bukowski, Amsterdam (solo)
17 feb – Asteriks, Leeuwarden (met Sväva)
19 feb – Luxor Live, Arnhem (met Sväva)
24 feb – Naturalis, Leiden
En alvast voor de mensen in die Heimat: op 13 mei staan we in Overasselt! 
<3
Voor meer informatie: check hier!
(foto: Andreas Terlaak voor NRC Handelsblad)
Nadat de Tweede Kamerleden zich een paar dagen hebben mogen volvreten en met oud & nieuw door de mist het vuurwerk niet zagen, is de campagne weer losgebarsten. Alle goede voornemens ten spijt: het nieuwe jaar begon meteen weer lekker ouderwets inhoudsloos. Er valt weer een hoop te lachen én te huilen! Ik vat de campagne van deze week even voor u samen.
Thierry Baudettert lekker door
Maandag viel Thierry Baudet meteen met de deur in huis: het verkiezingsprogramma van het Forum voor Democratie is rond. Voor wie geen zin heeft in paaagina’s vol holle frasen is er goed nieuws: het programmaatje laat zich makkelijk samenvatten. Burgemeesters moeten verkozen worden, minder belasting voor alles en iedereen, en hogere salarissen voor zorg, onderwijs en leger.
Ik hoor u vragen: WIE GAAT DAT BETALEN, THIERRY?! Daar heeft hij gelukkig goed en grondig over nagedacht. Tromgeroffel…….. DE KINDERBIJSLAG GAAT OMLAAG. Heel benieuwd hoeveel dat oplevert. Een paar tientjes?
De afgelopen maanden heb ik keihard gewerkt aan een nieuwe EP, en nu is ‘ie er… bijna! We beginnen met een nieuwe single: Bobbie.
Ken je het verhaal van de Stepford Wives? In een slaperig Amerikaans stadje bouwen de mannen stiekem hun vrouwen om tot robot… zodat ze nooit meer zeuren en altijd zin hebben in de afwas en in seks. Bobbie is één van die vrouwen. Aan het eind van de film (kijk vooral het origineel, en niet de tenenkrommend slechte remake met Nicole Kidman…) komt ze achter het geheim van de mannen van Stepford, maar dan is het al te laat: ze wordt zelf omgebouwd tot robot.
Mijn single gaat over Bobbie. Na een hele poos afwassen realiseert ze zich dat ze een robot in gevangenschap is, en wil ze weer ontsnappen. Ze laadt haar batterij op, zet haar gps aan, en gaat er vandoor. Het is een nummer over het patriarchaat, met synths, gitaren en trommels, en ook nog een millennial whoop. Wat wil je nog meer?
De single en clip zijn een voorproefje van de nieuwe EP, die op 14 oktober uitkomt. Hatsa! Allemaal dingen dus. Kijk hier alvast de clip!
Yeehaw, de verkiezingen zijn weer begonnen! Fantastisch! Want dat betekent in Nederland inmiddels net als in de VS maaaaandenlange slechte imitaties van soaps en dat is smullen. De verkiezingscampagnes zijn een soort Olympische Spelen, maar dan zonder Maurits Hendriks die dronken Yuri’s op een vliegtuig terug naar huis zet. Nee! Dronken Yuri’s krijgen onbeperkt spreektijd in talkshows, in de hoop dat erover getwitterd wordt. Want: there’s no such thing as bad twitteraandacht.
Sander Swekker
Geheel in die gedachtelijn besloot de VVD om Sander Dekker deze week bij Pauw neer te zetten om daar iets te zeggen over de onrust onder Turkse schoolkinderen en hun ouders. Je zou zeggen dat dat een logische stap is: hij is immers staatssecretaris van Lerarentekort, maar als je hem hoort sputteren dan vraag je je af of ze niet beter gewoon Ard “Anti-aanbaklaag” van der Steur hadden kunnen sturen. Zelfs hij had zich er zonder enige kennis van zaken beter doorheen gebluft.
De verkiezingscampagnes zijn weer begonnen hoor. En hoe. De ene onzinnige ophefkamervraag na de andere. Om er maar eentje uit te lichten: Arjo Klingens, de manager van De Staat, zou “zichzelf” een miljoen subsidie hebben uitgekeerd.
Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Of De Staat wel of geen “rockband” is in de ogen van Martin Bosma, dat boeit me niet echt. Maar dat hij zomaar aanneemt dat Arjo Klingens een subsidie aan zichzelf zou hebben uitgekeerd, daarvan gaan mijn haren overeind staan.
Dit artikel verscheen op 3 augustus op de website van Vrij Nederland.
Gisteren ontstond er enige ophef toen bekend werd dat het Fonds voor de Podiumkunsten een vierjarige subsidie van ruim een miljoen toegekend heeft aan De Staat, één van Nederlands succesvolste bands. Belachelijk, zo klonk het direct op twitter en facebook. Waarom heeft een succesvolle band in godsnaam zoveel staatssteun nodig? Willen ze op vakantie naar de Malediven ofzo? En dan nog: daar verdienen ze toch meer dan genoeg geld voor?
Meteen laaide ook de aloude discussie op over de samenhang tussen subsidies en kwaliteit van kunst. Een flink aantal mensen is en blijft van mening dat kunst zelfbedruipend moet zijn: als het geen geld oplevert, dan zal het wel niet goed genoeg zijn. Die discussie wil ik hier niet voeren, daar is een andere plaats en tijd voor. Waar ik het hier over wil hebben is dat veel mensen vallen over het feit dat een popartiest subsidie krijgt. Gek genoeg lijkt men er inmiddels een beetje aan gewend dat orkesten en theatergezelschappen niet kunnen bestaan zonder subsidiekraan, maar popmuzikanten worden gezien als commerciële ondernemers, die prima hun eigen broek op kunnen houden. Sterker nog: woonde Prince niet op een enorm landgoed?
Gisteren ontstond enorrrrme ophef over de subsidie die De Staat van het FPK krijgt. Over waarom ik vind dat popmuzikanten ook subsidies nodig hebben schreef ik al een stukje voor Vrij Nederland, maar wat me opviel was dat alle stokoude non-argumenten over waarom kunstenaars geen subsidie moeten krijgen weer uit de kast werden gehaald. Dat is iedere keer weer lachen, en dus zet ik ze hier even voor je op een rijtje. Gaan we!
1: Rembrandt kreeg ook geen subsidie!
Dit is een ware klassieker. Beroemde kunstenaars uit Het Verleden kregen ook geen subsidie, dus hebben kunstenaars nu het ook niet nodig. Waar te beginnen? Mozart kreeg geen subsidie, en stierf in relatieve armoede. Hoe geniaal hij ook was. Componisten als Haydn en renaissancekunstenaars als Michelangelo waren gewoon in dienst van een hof. Ambtenaren, dus. Ga je al. Een ander dingetje? Economische structuren toen en nu zijn, zeg maar, nogal verschillend.
