Even een zeikstukkie over Herman Brusselmans

Dit artikel verscheen op 20 juni 2017 op de site van Vrij Nederland.

In de Nieuwe Revu haalde schrijver Herman Brusselmans deze week uit naar zangeres Anouk: 

Deze blonde del weigert om de pil te slikken omdat haar kop er nog dikker van zou worden; ze gebruikt geen condoom omdat anders de binnenkant van haar flamoes naar verbrand rubber zou smaken, en voor het zingen de kerk uit vertikt ze puur uit misplaatst feminisme, zodat er in een aantal jaar tijd zes kinderen uit haar lendenen gekatapulteerd werden.

Hij oreert verder over haar zes kinderen die ‘natuurlijk’ niet van dezelfde vader zijn maar van een aantal ‘kansloze figuren’. Het is niet voor het eerst dat Brusselmans iemand affakkelt: al geruime tijd heeft hij een vaste afzeikrubriek, waar hij zogezegd ‘overschatte’ mensen rechtzet. Niemand is veilig voor wat nog het meest lijkt op een serie lange Geenstijl-comments, maar dan zonder spelfouten. 

Niemand is veilig voor wat nog het meest lijkt op serie lange Geenstijl-comments, maar dan zonder spelfouten.Al eerder was er wat ophef: Brusselmans noemde Karin Bloemen ‘zo dik dat ze de afsluitdijk zou kunnen vervangen’. Lezers en twitteraars waren verbolgen: er zou sprake zijn van seksisme. Hoofdredacteur Jonathan Ursem reageerde met een column van drie alinea’s waarin hij ‘een stelletje feministische twitteraars’ een ‘stel zure zeikwijven’ noemt, die Brusselmans valselijk van seksisme beschuldigen. Karin Bloemen wordt immers niet dik genoemd omdat ze een vrouw is, maar gewoon omdat ze dik is. Daarmee basta. ‘Hou je verongelijkte moralisme voor je’, bijt hij de zure feministen toe.

Lees verder op de site van Vrij Nederland

Zal Ik Dan – akoestisch

Afgelopen vrijdag was ik in Mechelen (3 uur file heen, 3,5 uur file terug). Samen met Tom Kestens, twee dansers, een regisseur en een gevangenispsycholoog bereidden we een clip voor, die we deze week gaan opnemen. Op een behoorlijk bijzondere locatie, IK HEB ER ZOVEEL ZIN IN! Toen we er toch waren, namen we gelijk maar even een akoestische versie op van Zal Ik Dan.

LICHT AAN – de clip

LICHT AAN

>’t heeft lang geduurd, ik was alweer bijna vergeten////dat alles weer groen wordt als je maar wacht<<

Bekijk LICHT AAN nu via 3voor12!

>>>made by TOEPS<<<

>>>LICHT AAN<<<

>>>>MORGEN<<<<<<<

Fresh!

YES hier issie dan: mijn vernieuwde site. Gebouwd door Bianca Toeps, die ook mijn awesome nieuwe persfoto’s maakte. Er komt nog veel meer moois aan van ons tweetjes, stay vooral tuned!

(ps. We zijn nog aan het sleutelen aan de site, mochten er nog bugs zijn: laat het ons vooral weten, dat kan in de reacties hieronder! <3)

Live: SHOW @ Tolhuistuin

Gisteren schreef ik dat ik me eindelijk een muzikant voel. Nu is er beeld! Op het podium ziet dat er ongeveer zo uit…>>>

Ich bin ein muzikant

Gisteren zag ik een stukje uit een gesprek tussen Kim Gordon (bassist/zangeres van Sonic Youth) en Carrie Brownstein (gitarist/zangeres van Sleater-Kinney).

KG: ‘Ik vind het moeilijk om mezelf muzikant te noemen.’
CB: ‘Ik ook! Dat maakt het zo officieel. Oefen je wel eens op je instrument?’
KG: ‘Neuh. Ja, ik repeteer met de band. Maar ik heb nog nooit thuis geoefend.’

Alhoewel het verder best een suffig gesprek was, bleef dit hangen. Ik vind het ook moeilijk om mezelf muzikant te noemen. Dat is best raar: ik maak muziek sinds het moment dat ik kon zitten en met mijn vuisten op pianotoetsen kon rammen, en ik verdien er inmiddels alweer een tijdje mijn brood mee. Toch voel ik nog altijd een reserve wanneer iemand vraagt wat ik voor de kost doe. ‘Van alles’, zeg ik dan.

Lees hier verder! →

Nieuwe single: Zal Ik Dan

Ik leerde Tom Kestens (ooit Das Pop, nu gewoon Tom Kestens) kennen in Brussel tijdens een conferentie over Europese auteursrechtwetgeving. Ja, echt. Hij liet me een van zijn liedjes horen (Altijd Overal), en ik moest na een halve minuut al huilen. Heel genant, maar ook wel bijzonder. Een maand later besloten we de studio in te duiken, en maakten we Zal Ik Dan.

Een bijzonder liedje, (Mart Smeets zou zich afvragen of hij het mocht zeggen en het dan toch zeggen) over vriendschap en liefde op afstand. Over het moment dat je iemand leert kennen die er eigenlijk altijd al was, en je besluit de sprong in het diepe te wagen. Ik ben echt trots op dit nummer, en ben heel benieuwd wat jullie ervan vinden.

Luister ‘m op SPOTIFYITUNESGOOGLE PLAY

…of gewoon hier.

Overasselt

Zaterdag speelde ik in mijn hometown, Overasselt. Sterker nog: ik speelde in de bieb waar ik vroeger elke week een stapel boeken ging halen. Ik kende driekwart van het publiek en het was lekker druk. Bart Nijs maakte de foto’s.

Lees hier verder! →