Dit artikel verscheen op 20 juni 2016 op de site van Vrij Nederland.
Hoera! Ze is er! Rudi Francis Romeijn is geboren. Ze is de allerliefste en allerschattigste baby ooit, natuurlijk. Maar voordat jullie vragen waar alle schattige babyfoto’s blijven moet ik jullie teleurstellen: die komen er niet.
Of ja: natuurlijk zijn er babyfoto’s, maar die blijven op mijn telefoon, of op de afgesloten Tumblr die we gebruiken als fotoboek. En dus niet op facebook, twitter, instagram en snapchat. Hoe graag ik jullie ook zou verblijden met Rudi’s hoofd met konijnenoren-filter: ik ga mezelf inhouden.
“Onze” generatie baby’s is de eerste die opgroeit met ouders die zich uitleven op de sociale media. De eerste generatie baby’s die dus overal te vinden is. Er zijn nog geen etiquettes over hoe we daar mee omgaan, en de baby’s zelf kunnen we nog niet vragen hoe ze erover denken dat hun ouders ze vanaf de eerste dag voor iedereen zichtbaar op het internet zetten. Ik heb er lang over nagedacht, over gepraat met Bram, mijn ouders, andere mensen. Ik merk dat iedere ouder anders met het dilemma omgaat, en voor iedere keuze is iets te zeggen.
Lees (gratis) verder op de site van Vrij Nederland.
Goed zo Aafke! Zou ik ook zijn. Ik stel mezelf en anderen heel vaak de vraag hoe dat dan later zou zijn als enorme puber en je hele geschiedenis staat al op internet. Om nog maar niet te spreken over de jaren erna. Lijkt me zo bizar om je hele leven letterlijk terug te kunnen scrollen. En veel plezier met de mooierd!
Logische beredenering, het is inderdaad een beetje afwachten wat deze relatief nieuwe uitvinding ( internet ) met ons doet of al gedaan heeft.We denken te snel dat we de effecten begrijpen van nieuwe dingen.Het is goed om wat terughoudend te zijn denk ik als het gaat om het fenomeen ‘internet’.Met elk wereld veranderend fenomeen zou je eigenlijk dezelfde benadering kunnen volgen 🙂