Als je werk voor een groot deel bestaat uit typen, typen, en typen, dan komt er een moment dat je je eigen keukentafel een beetje zat begint te worden. Niet omdat het thuis niet gezellig is, maar omdat het lastig is om je te concentreren als de afwas naar je staart. En de kat miauwt, de tv lonkt, en er een bed roept om een middagdutje. Het was – kortom – tijd voor een volgende stap in mijn zzp-carrière.

Ik heb best een tijdje gezocht, maar ik kon geen externe werkplek vinden die betaalbaar, gezellig en op fietsafstand was. Tot vorige week. Op facebook zag ik een bericht over De Stadstuin. Ik zag een gezellig terras, veel mensen met laptops, en een aankondiging voor een vrijdagmiddagborrel. Hipster als ik ben wilde ik even checken waar het was. Wat schetste mijn verbazing: het bleek zich te bevinden in het leegstaande kantoorpand… op 100 meter van mijn huis. Echt? Echt. De volgende dag ging ik langs, werd ik meteen voorgesteld aan dertig andere creatieve zzp’ers, en vanochtend tekende ik een huurcontract. Een ritje naar de Ikea later is het zover: IK HEB EEN KANTOOR!

Ik zit er nu precies een uurtje (dit is het eerste stukje dat ik hier officieel typ), en man: wat heb ik het gemist. Als je vastzit met typen even koffie halen, onderweg op de gang iemand tegenkomen die vraagt wat je doet, gewoon het op- en neerlopen tussen mijn kantoortje en de wc… stom, maar zo werkt werken blijkbaar: je hebt een plek nodig buiten je huis. Ik in ieder geval. Ik ben als een kind zo blij.